Przypadkowo natrafiłem - jakiż wspaniały materiał na dynamiczny film o pozostawionych bez wyboru wspaniałych, czasem nawet zwycięskich Żołnierzach Wyklętych, co teraz jest mocno na czasie. Dla fabuły jest wszystko: sprytny i mężny bohater, świetny dowódca, miłość, tragedia, krwawa i szlachetna zemsta (pro publico bono), porażka, dramat, ponownie miłość, ponownie aresztowanie, wyjście, życie...
Za wikipedia:
Franciszek Przysiężniak ps. „Ojciec Jan” (ur. 22 września 1909 w Krupem koło Krasnegostawu, zm. 30 września 1975 w Jarosławiu) – porucznik artylerii Wojska Polskiego, oficer Narodowej Organizacji Wojskowej i Narodowego Zjednoczenia Wojskowego, żołnierz podziemia niepodległościowego.
Ukończył Wołyńską Szkołę Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim. W 1938 rozpoczął służbę w 16 Pomorskim Pułku Artylerii Lekkiej w Grudziądzu. Wziął udział w kampanii wrześniowej. 28 września 1939 pod Tomaszowem Lubelskim dostał się do niewoli niemieckiej. Zbiegł z konwoju do Niemiec. W 1942 został komendantem Komendy Powiatowej Narodowej Organizacji Wojskowej w Krasnymstawie. Stanął na czele oddziału dywersyjnego NOW, a po scaleniu z Armią Krajową NOW-AK. W listopadzie 1943 zostaje awansowany do stopnia kapitana[1].
Jego Oddział Partyzancki NOW-AK "Ojca Jana", operujący w Lasach Janowskich był jedną z najlepiej wyposażonych jednostek tego typu w całym polskim podziemiu. Oddział (choć bez swojego dowódcy) wziął udział w największej bitwie partyzanckiej z Niemcami na ziemiach polskich na Porytowym Wzgórzu.
O akcjach skierowanych przeciwko ukraińskiej ludności cywilnej informowano z oburzeniem Komendanta Okręgowego SCh-BCh „Zawoję” – Narcyza Wiatra, zwłaszcza o dokonywanych przez oddział „Ojca Jana” pospolitych rabunkach[2].
Po wkroczeniu Armii Czerwonej zmuszony był się ukrywać. W kwietniu (marcu)[3] 1945 w Kuryłówce została zabita przez UB strzałem w tył głowy jego 23-letnia żona Janina Przysiężniak „Jaga”, będąca w siódmym miesiącu ciąży (inna wersja: jego pierwsza żona Janina z Oleśkiewiczów, pseudonim „Jaga", będąca w 6 miesiącu ciąży, została w 1945 roku zastrzelona w Kuryłówce przez funkcjonariusza Urzędu Bezpieczeństwa strzałem z pepeszy w plecy).
Wtedy stanął na czele oddziałów leśnych okręgu „San”. 5 maja (według innych źródeł 6 lub 7 maja) 1945 jego oddział stoczył jedną z największych bitew polskich przeciw sowietom i rozbił kolumnę oddziałów NKWD pod Kuryłówką, zabijając 57 enkawudzistów.
Jesienią 1945 wyjechał na Pomorze[4]. Mianowany komendantem okręgu Narodowego Zjednoczenia Wojskowego na powiaty Brodnica i Wąbrzeźno. 15 maja 1946 aresztowany w Gdańsku. Skazany na cztery lata więzienia, wyszedł po amnestii w 1947. Pragnąc ustabilizować swoje życie prywatne ożenił się z łączniczką AK, Eugenią z Trojniaków, i osiadł w Jarosławiu.
3 września 1948 ponownie aresztowany i skazany na 15 (8)[5] lat więzienia. Osadzony w więzieniu we Wronkach. Zwolniony 24 grudnia 1954 ...
jaroslaw.pl/aktualnosci-wydarzenia/id1574,100.-rocznica-urodzin-Franciszka-Przysiezniaka-ps.-Ojciec-Jan-.html
Dowodzone, przez Franciszka Przysiężniaka, zgrupowanie oddziałów leśnych okręgu rzeszowskiego NZW (NOW), działające na pograniczu ówczesnych województw: rzeszowskiego i lubelskiego, stoczyło wiele potyczek i bitew z okupantem. Jedną z bardziej znanych, była słynna bitwa partyzancka z okupantem niemieckim na Porytowym Wzgórzu w lasach janowskich (oddziałem dowodził wówczas zastępca dowódcy, Bolesław Usow ps. „Konar"). Do historii przeszła również największa bitwa podziemia antykomunistycznego z NKWD, stoczona przez oddział „Ojca Jana" 7 maja 1945 roku w pobliżu Kuryłówki koło Leżajska, podczas której przeważające liczebnie i lepiej uzbrojone oddziały NKWD zmuszone zostały do odwrotu. Straty partyzantów wyniosły siedmiu zabitych, zaś NKWD - według różnych publikacji - od kilkunastu do około siedemdziesięciu. Zdarzało się, że w akcjach dywersyjnych współpracował z partyzantką sowiecką. Po zakończeniu działań zbrojnych, zagrożony aresztowaniem, Franciszek Przysiężniak przeniósł się na Pomorze, gdzie do grudnia 1945 roku pełnił funkcję Komendanta Obszaru V (pomorskiego) NZW
Komentarze